دولت دست راستی ملونی برگزاری چه «جشن مهمی» را در ایتالیا ممنوع کرد و چرا؟
دولت دست راستی ایتالیا اعلام کرده برگزاری جشن‌های Rave یا همان رِیو در این کشور ممنوع می‌شود.
مجلس سفلی ایتالیا با ۱۸۳ رای موافق در برابر ۱۱۶ رای مخالف قانونی را تصویب کرد که بر اساس آن برگزار کنندگان جشن‌های بزرگ ریو با جریمه نقدی هزار تا ۱۰ هزار یورو و همچنین حبس تا ۶ سال زندان مجازات خواهد شد.
این اتفاق دقیقا فردای روزی که حدود ۵ هزار نفر از سراسر اروپا به مودنا رفتند تا در مهمانی بزرگ ریو در انبارهای این شهر شرکت کنند، رخ داد.
متئو سالوینی، رهبر حزب دست راستی لگا نورد و از اعضای اصلی کابینه ائتلافی جورجا ملونی پس از برگزاری این مراسم نوشت: «مهمانی تمام شد. برگزاری مهمانی‌های غیرقانونی ریو کافی است. جایی که اراذل و اوباش جمع می‌شوند و این جشن غیرقانونی را برگزار می‌کنند.»
جشن‌های Rave یا ریو چیست؟
اما اساسا این جشن‌ها یا مهمانی‌های بزرگ Rave یا ریو چیست. این جشن‌های بزرگ معمولا به مهمانی‌هایی گفته می‌شود که در دهه ۱۹۸۰ ایجاد شده و در آن جوانان با حضور در این برنامه با مصرف الکل فراوان و همچنین مواد مخدر، به موسیقی الکترونیک گوش می‌کنند، مست می‌کنند و می‌رقصند. میزان مصرف الکل و مواد مخدر در این برنامه‌ها بسیار بالا است و جوانان با حضور در این جشن‌ها که معمولا در انبارها و یا مزرعه‌های دوردست برگزار می‌شود انرژی خود را تخلیه می‌کنند.
در این برنامه‌ها معمولا باندهای پر سر و صدا برای شنیدن موسیقی تعبیه می‌شود و دی‌جی‌ها برای جوانان موسیقی‌های اکترونیک سنگین پخش می‌کنند. حتی در برخی از این جشن‌ها خواننده و گروه موسیقی هم حضور دارد تا جمعیت جوان به صورت زنده فضای این موسیقی را تجربه کنند.
هرچند ایتالیا امروز تصمیم گرفته این جشن‌ها را ممنوع اعلام کند اما برخورد با برگزاری چنین برنامه‌هایی در دیگر کشورهای اروپایی نیز سابقه دارد. کتی که در دهه ۱۹۸۰ به عنوان یک جوان در این مهمانی‌ها در بریتانیا شرکت می‌کرده درباره تجربه خود به یورونیوز می‌گوید؟ «یادم می‌آید که ما همگی مشغول رقصیدن بودیم اما ناگهان پلیس به آنجا آمد و کم کم ما را محاصره کرد. اما آنها وقتی به ما نزدیک‌تر شدند فهمیدند که فقط تعدادی بچه در حال رقصیدن هستند. ما هیچ جنبه تهاجمی نداشتیم و فقط مشغول شادی و رقصیدن بودیم و اصلا جنبه تهاجمی نداشتیم.»
ناو حق، دستیار مدیر موزه هنرهای معاصر آنتورپ و نویسده کتاب «ریو و تاثیر آن بر هنر و فرهنگ» معتقد است که این‌گونه جشن‌ها در واقع پاسخ بخش‌هایی از جامعه به مشکلات و سختی‌هایی است که متحمل شده و می‌خواهد از این طریق راه‌های جدید زندگی کردن را امتحان کند.
او در ادامه می‌گوید: «فرهنگ ریو به نوعی مقابل نئولیبرالیسم است و بر فردگرایی تاکید دارد.»
در دهه‌های ۸۰ و ۹۰ میلادی، در سراسر اروپا دولت‌ها تلاش کردند که مقابل این روند بایستند و با استفاده از نیروهای پلیس تلاش می‌کردند که اجازه برگزاری این جشن‌ها را ندهند. با این حال در اکثر موارد نمی‌توانستند جلوی این عیاشی‌ها را بگیرند و برگزار کنندگان با روش‌های مختلف و با مخفی نگه داشتن محل برگزاری و روش‌هایی از این دست کار خود را پیش می‌بردند.
سابقه مخالفت با ریو در ایتالیا
اما برخورد با ریو در ایتالیا اتفاق تازه‌ای نیست و در همان دهه ۱۹۸۰ هم جریان‌های دست راستی به ویژه با برگزاری این برنامه‌ها مختلف بودند. با این حال جورجا ملونی پس از به قدرت رسیدن توانست ممنوعیت برگزاری این جشن‌ها را به یک قانون تبدیل کند. هرچند شروع این روند در دولت راست میانه ماریو دراگی کلید خورده بود و ملونی توانست آن‌را نهایی کند.
در همان دهه ۱۹۸۰ و به ویژه دهه ۹۰ میلادی، به موازات فعالیت‌های دولت‌ها برای مقابله و تعطیل کردن این جشن‌ها، مطبوعات هم نقش مهمی در ترساندن افکار عمومی از این برنامه‌ها داشتند. رسانه‌های اروپایی با انتشار گزارش‌ها و تصاویری از جوانان و نوجوانانی که با مصرف بسیار الکل و مواد مخدر مست شده و حالت طبیعی ندارند، این تصویر را برای افکار عمومی ترسیم می‌کردند که حضور در جشن‌های ریو می‌تواند عواقب جدی برای سلامتی ذهن و روان و جسم جوانان داشته باشد.
واکنش‌های منفی در ایتالیا
جورجا ملونی که خود یکی از طرفداران جدی ممنوعیت برگزاری این جشن‌ها بود در صحبت‌هایش به قوانین مشابه دیگر کشورهای اروپایی اشاره کرد و افزود: «ممنوعیت‌ها در دیگر کشورها باعث شده ایتالیا به یک مقصد مهم در برگزاری جشن‌های ریو تبدیل شود.»
اشاره ملونی به ویژه به مواردی است که در بلژیک، بریتانیا و فرانسه اجرا می‌شود. در بلژیک به شهرداران اختیار داده شده که این رویدادها را تعطیل کنند. در بریتانیا هم بر اساس قانون عدالت کیفری و نظم عمومی، محدودیت‌ها و ممنوعیت‌هایی برای مقابل با این جشن‌های ریو پیش‌بینی شده است.
در فرانسه اما مبارزه برای تصویب قانون «ضد ریو» ادامه دارد. روندی که از سال ۲۰۱۹ در این کشور آغاز شده و پاسکال بوریس عضو راستگرای مجلس سفلی این کشور آن‌را ارائه و پیگیری کرده است. در لایحه مربوط به این موضوع آمده که هرگونه تجمع بیش از ۵۰۰ نفر باید به مقام‌های محلی ارسال شود و در صورت عدم اعلام جریمه‌ای تا ۳۷۵۰ یورو در انتظار افراد خواهد بود.
ملونی در این رابطه همچنین گفت: «مدتی است که مردم در سراسر اروپا برای سازماندهی تجمعات غیرقانونی خشونت‌آمیز و مصرف مواد مخدر به اینجا می‌آیند. زیرا دیگران آن‌را ممنوع کرده و ما همچنان اجازه می‌دهیم که این برنامه‌ها برگزار شوند اما کشورهای دیگر به مردم اجازه نمی‌دهند که مناطق حفاظت شده را برای تفریح خود ویران کنند.»
در هفته‌های اخیر اعتراضات نسبت به احتمال تصویب این ممنوعیت در ایتالیا شدت گرفته بود. معترضان در ماه دسامبر خیابان‌های شهر ناپل را پر کردند تا علیه برنامه‌های ملونی تظاهرات کنند. در همین حال فعالین مدنی می‌گویند ممکن است دولت از این قانون برای خاموش کردن مخالفان سیاسی استفاده کنند. حزب برادران ایتالیا که جورجا ملونی رهبری آن‌را بر عهده دارد به پرسش‌ها در خصوص اینکه این قانون ممکن است برای هدف قرار دادن مراکز اجتماعی چپ‌گرا مورد هدف قرار گیرد پاسخی نداده‌اند.
همچنان گروه‌هایی معتقدند که این ممنوعیت با تمایلات دست راستی ارتباط دارد و آنها با رفتارهای اجتماعی مشکل دارند. منتقدان با اشاره به سیاست‌های ضد مهاجرت جورجا ملونی در دوران انتخابات، ممنوعیت جشن‌های ریو را هم در همین راستا تعریف می‌کنند. منتقدان می‌گویند این دولت دست راستی از باورهای دینی و مسیحی برای مبارزه با حقوق مدنی افراد استفاده می‌کند.
حق در این خصوص به یورونیوز می‌گوید: «این امری رایج است که راستگرایان از کارت مسیحیت برای شعارهایشان استفاده می‌کنند. کسانی که در ریو شرکت می‌کنند می توانند فضاهای بسیار فراگیری را بسازند. در بریتانیا این جشن‌ها واقعا مکانی بود که بچه‌های سیاه و سفید می‌توانستند با هم ترکیب شوند. این فراگیری ممکن است توسط یک دولت دست راستی اتفاق مطلوبی ارزیابی نشود.»
با این حال گروهی از منتقدان مخالفت با برگزاری این جشن‌های خوشگذرانی را چندان مرتبط با گرایش‌های دست راستی نمی‌دانند و معتقدند این سبک عیاشی با مصرف بیش از حد مواد مخدر و الکل می‌تواند سلامت، جسم، روان و ذهن افراد را تحت تاثیر قرار دهد.